Zamek Chojnik
Zamek murowany został wzniesiony latach 50. XIV wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z 1364 r. 9 września 1399 roku starosta księstwa świdnicko-jaworskiego Benesz z Choustnik za zgodą króla Czech Wacława IV zastawił zamek Gotsche II Schofowi zastrzegając prawo wykupu zastawu. 16 maja 1400 Gotsche II zapłacił sumę zastawną. Prawo do czerpania dochodów z zamku miał także starosta królewski. 8 października 1418 król czeski nadał synom Gotsche II dobra ojcowskie. Dokument potwierdził starosta Heinze von Laasan 5 maja 1419 roku. Od tego momentu zamek był własnością rodziny Schaffgotschów.
7 maja 1393 Gotsche II Schoff ufundował ołtarz św. Jadwigi. Prawo patronatu zachował dla siebie i swoich prawych następców.
W pierwszej połowie XVI wieku zapewne z powodu trwogi tureckiej dokonano modernizacji budowli. Zamek otoczono murami ze strzelnicami dostosowanymi do użycia broni palnej. Przypuszczalnie w tym okresie po stronie wschodniej i północno-wschodniej zamku dolnego powstała kuchnia z dużym kominem, zabudowania przy bramie dolnej i w międzymurzu (dom komendanta i stajnie). Wtedy także lub nieco później wykonano sgraffitowe boniowanie elewacji, dodano półkoliste attyki i renesansową kamieniarkę. Zapewne ok. 1560 r. powstała po stronie północnej niska basteja. W latach 1588-1589 cieśla Jakob Liewig ze Szklarskiej Poręby na polecenie Johanna Ulricha Schaffgotscha podwyższył stołp o szachulcową, ósmioboczną nadbudówkę z cebulastym hełmem.
Na początku XVII w. właścicielem zamku był Hans Ulrich von Schaffgotsch. Podczas wojny trzydziestoletniej był on stronnikiem cesarza Ferdynanda II i służył w jego armii pod dowództwem Albrechta Wallensteina. Kiedy cesarz stracił zaufanie do swojego generała, w 1634 r. Hans Ulryk jako jego podwładny został aresztowany i rok później, po oskarżeniu o zdradę, ścięty. Wszystkie dobra rodzinne Schaffgotschów skonfiskowano. W 1641 r. syn Hansa Ulryka, Krzysztof Leopold, odzyskał większość utraconych dóbr w tym zamek Chojnik. Warunkiem było przejście na katolicyzm.
31 sierpnia 1675 r. podczas burzy w zamek trafił piorun. Wybuchł pożar, w którym ucierpiał zamek górny i zwieńczenie wieży. Budowla szybko stała się atrakcją turystyczną odwiedzaną przez kuracjuszy z Cieplic. W 1822 r. zorganizowano pod zamkiem punkt wynajmu przewodników i tragarzy. W ruinach zamku otwarto gospodę, w której prowadzono księgi pamiątkowe. W 1823 roku wybudowano schody na wieżę. W 1860 r. adaptowano północną basteję na schronisko turystyczne.
Po II wojnie światowej zamek udostępniono już w 1945 r. Dwa lata później otwarto ponownie schronisko. Prace remontowe przeprowadzono w 1949 roku. Wówczas to w urządzono także małe muzeum w tzw. salce gotyckiej schroniska. W styczniu 1963 r. z powodu groźby zawalenia zamek zamknięto. Remont rozpoczął się jesienią tego samego roku. Formalnie zakończył się dopiero 10 lat później. Już w listopadzie 1973 r. Sanepid zamknął schronisko. Po remoncie otwarto je w czerwcu 1975 r. W latach 70. XX w. wzmocniono mury wieży, a w latach 80. XX w. odbudowano kuchnię , odgruzowano dziedziniec i cysterny. Od 1991 r. na zamku odbywa się jeden z największych w Polsce turniejów kuszniczych "O Złoty Bełt Zamku Chojnik". W 1993 roku zamek stał się siedzibą Bractwa Rycerskiego Zamku Chojnik, które przejęło organizację turnieju. W latach 1993-1994 wykonano metalowe schody na wieżę i zrekonstruowano ganek straży. W 2007 r. ustawiono granitowy pomnik upamiętniający wizytę w 1956 roku Karola Wojtyły z grupą studentów.
Zamek Chojnik składa się z zamku dolnego otoczonego fortyfikacjami. Po stronie północnej wznosi się cylindryczna wieża, a w północno-wschodnim narożniku baszta łupionowa. Wzdłuż murów kurtynowych znajdują się budynki mieszkalne i gospodarcze. Brama łączy go z zamkiem średnim. W jego centrum znajduje się pręgierz o wysokości 3,9 m. Widoczne są pozostałości budynku mieszkalnego załogi, dawnej kuchnia, cysterny na wodę itzw. Sali sądowej. Kolejna brama łączy zamek średni z zamkiem górnym. Na nim widoczne są pozostałości późnogotyckiej kaplicy zamkowej, pałacu oraz wejście na wieżę.
Inscenizacja legendy o księżniczce Kunegundzie na dziedzińcu zamku Chojnik (1924); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik; źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1866?); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1884), Krajewska Julia; źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik, plan założenia (1899); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik, plan założenia (?); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (?); źródło: Polona.pl
Brama zamku Chojnik (?); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1884), Kleczeńska Józefa; źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1930-1940), Kleczeńska Józefa; źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (nie po 1850), Ludke Ludwig Eduard; źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1901); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1918-1939); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (ok. 1930); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1902); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1945); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1925); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (ok. 1850 ?); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (nie po 1828); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (przed 1900); źródło: Polona.pl
Zamek Chojnik (1821); źródło: Polona.pl
Współrzędne: 50.833728, 15.644211