Pałac w Paruszewie
Pałac, wybudowany w XIX w. z inicjatywy Waleriana Hulewicza, a następnie przebudowany (architekt – Stanisław Mieczkowski) w 1910 r. przez ówczesnych właścicieli – Janinę z Hulewiczów i Stanisława Błociszewskiego.
Dwukondygnacyjny obiekt został wykonany z cegły na planie litery "T". Od frontu znajduje się kolumnowy portyk nad którym umieszczono herby właścicieli: Ostoja – Błociszewskich i Nowina – Hulewiczów. Po zakończeniu II wojny światowej budynek został przejęty przez Skarb Państwa po czym utworzono w nim biuro gospodarstwa rolnego (PGR), mieszkania i stołówkę dla pracowników oraz przedszkole. W XX w. pałac był dwukrotnie remontowany. W 1973 r. i w 1982 r. dokonano naprawy elewacji i tarasu, a piwnice zaadaptowano do utworzenia sali klubowej.
Wokół pałacu rozciąga się park o powierzchni 5 ha. z 1. połowy XIX w., który został częściowo przekształcony na początku XX w. Z przepływającego strumienia utworzono kanał wodny, który zasilał staw znajdujący się w północno-zachodniej części parku. Przez wiele lat założenia parkowe uległy zatarciu. Park porósł chwastami, obumarła część drzew, a staw uległ zanieczyszczeniu. Jednak w 2006 r. oraz w 2007 r. z inicjatywy Starosty Słupeckiego dokonano jego częściowej restauracji. Usunięto zniszczone rośliny, oczyszczono teren i wypielęgnowano nasadzenia.
Współrzędne: 52.291288, 17.777159
