Kategorier

Pałac myśliwski w Brzozie


Pałacyk myśliwski zlokalizowany jest na niewielkim, sztucznym wzniesieniu, kilkadziesiąt metrów na wschód od Nowego Kanału Noteckiego. Znajduje się w miejscowości zwanej Mochyłek (Mochylec) należącej do sołectwa Brzoza. Około 1 km na północ od obiektu znajduje się rezerwat przyrody Dziki Ostrów (objęta ochroną dąbrowa świetlista), około 3 km na północnym zachodzie – wieś Brzoza, a około 1 km na wschód – Chmielniki nad jeziorem Jezuickim. W sąsiedztwie pałacu znajdują się starorzecza Noteci, odcięte podczas budowy Nowego Kanału Noteckiego. Do obiektu można dojechać od strony Chmielnik.


Pałacyk wybudowano od koniec XIX wieku przez nieznanego artystę (mógł nim był Korneli Gabrielski, który w dobrach lubostrońskich przez kilka lat był budowniczym)[1] na terenie leśnictwa Wałownica, w majątku należącym do rodziny Skórzewskich. Ówczesnym właścicielem klucza łabiszyńskiego był Leon hrabia Drogosław Skórzewski (zm. 1903).

Obiekt służył za rezydencję w czasie wypraw myśliwskich lub rekreacyjnych rodziny właściciela majątku. Główna rezydencja rodu Skórzewskich w Lubostroniu powstała w 1800 roku według projektu architekta Stanisława Zawadzkiego. Pałacyk myśliwski w Brzozie-Mochyłku ma cechy stylu gotyzujących siedzib dworskich. Główne wejście do pałacu było od strony zachodniej i prowadziło do sali ozdobionej myśliwskimi trofeami. Kuchnia znajdowała się od strony południowo-wschodniej z przejściem do salonu myśliwskiego. W sąsiedztwie znajdowała się studnia i budynek gospodarczy. Materiał do budowy pałacu i pozostałych obiektów dostarczano furmankami z cegielni łabiszyńskiej, istniejącej od XVIII wieku. Polowania odbywały się od wczesnej wiosny do końca grudnia. Hrabia Leon Skórzewski lubił polowania, ale ze względu na swoje kalectwo (garb z przodu i z tyłu) polował raczej na drobną zwierzynę. W nadnoteckich mokradłach i lasach gnieździło się wiele ptactwa. Polowano m.in. na bażanty, kuropatwy, żurawie, czaple, czarne bociany, derkacze, jarząbki, bekasy, kaczki. Po zakończonym polowaniu urządzano uczty myśliwskie, zaś część ubitej zwierzyny rozdawano w prezencie podwładnym. Po śmierci Leona Skórzewskiego w 1903 r. właścicielami pałacu byli hr. Witold Skórzewski, a od 1912 r. jego syn Zygmunt Skórzewski.

W okresie zaborów miejsce, na którym zbudowano pałac zwany był Mochelkenberg. W okresie międzywojennym pałac był siedzibą zarządcy majątku Skórzewskich. W czasie okupacji w pałacu mieszkał Niemiec - Oskar Krüger. Po II wojnie światowej został przejęty został przez Państwowy Fundusz Ziemi i był użytkowany jako budynek mieszkalny. Lokatorzy adaptowali wnętrza na cele mieszkalne, lecz nie przeprowadzali żadnych remontów, co doprowadziło obiekt do ruiny. W latach 80. XX w. w pałacu były dziury w dachu łatane słomą, powybijane okna, drzwi wejściowe bez zamka przymykanie na łańcuch itp. W 1986 roku obiekt został zakupiony przez osobę prywatną. Lokatorzy wyprowadzili się po otrzymaniu spółdzielczych mieszkań. W 1991 r. w uzgodnieniu z konserwatorem zabytków rozpoczęto generalny remont, wprowadzając jednocześnie wiele zmian. Nie doprowadziły one jednak do większych zmian w zewnętrznej formie budynku.




źródło: Wikipedia




Współrzędne: 53.004309, 18.026809















tagi: brzoza brzozie