Zamek w Niemodlinie
Zamek w Niemodlinie – późnorenesansowa budowla, rezydencja książąt opolskich, niemodlińskich i strzeleckich. Po 1740 późnobarokowy pałac.
W 1313 roku książę Bolesław, syn księcia opolskiego Bolka I, wzniósł nizinny, murowany zamek na miejscu XIII-wiecznej kasztelanii. Stara gotycka budowla wtopiła się całkowicie w późniejsze renesansowe mury, dlatego nie można odtworzyć jej wyglądu. Pozostałości gotyckiej zendrówki widoczne są w północnym i południowym skrzydle zamku.
Kilka razy w swojej wielowiekowej historii był niszczony i odbudowywany. Zniszczyli go husyci w XV wieku, pożar w 1552, ucierpiał w 1643 w czasie wojny trzydziestoletniej.
Zamek-pałac budowany był etapami (1573-77, 1589-92, 1610), a jego fundatorami była rodzina Pucklerów, później Promnitzów. Był typowym renesansowym przykładem czteroskrzydłowej rezydencji zbudowanej wokół prostokątnego dziedzińca otoczonego arkadami. Po 1740 zamek zmienił wygląd zwłaszcza wewnątrz, został odnowiony w stylu barokowym. Na zewnątrz pozostał budowlą renesansową. Szczególnie charakterystyczna jest sylwetka wieży bramnej ozdobionej techniką sgraffito. Zachowało się też dużo drobnych elementów dekoracji (stiuki, renesansowy kominek w sali południowego skrzydła, ornamenty kolebkowego sklepienia). W XIII wieku nad dawną fosą przerzucono kamienny most ozdobiony rzeźbami. Łączył on z zamkiem wzniesione w pierwszej połowie XIX wieku budynki gospodarcze. Do znacznych zmian w XIX wieku należy częściowe zamurowanie krużganków i całkowite przebudowanie kaplicy. Ostatnim właścicielem zamku w Niemodlinie, do 1945, był hrabia Fryderyk Leopold von Praschma.
Po II wojnie światowej zamek był siedzibą: Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, liceum, szkoły podoficerskiej. Przez 10 lat stał opuszczony i niszczejący.
W 1990 zrujnowany obiekt kupił prywatny inwestor. W murach zamku Jan Jakub Kolski nakręcił film Jasminum, który miał premierę w 2006. W tym samym roku właścicielem zabytku został łódzki Instytut Postępowania Twórczego.
Wikipedia
