Kościół Matki Boskiej Pośredniczki Łask w Szlachtowej
W Szlachtowej istniała stara cerkiewka wybudowana prawdopodobnie w XVII wieku. Zapewne przypominała podhalańskie kościółki (była wybudowana w tzw. stylu zachodniołemkowskim). Była to budowla w formie wydłużonego prostokąta o dwuspadowym dachu z wieżyczką, w której była umieszczona sygnaturka. Pozostałości jej wyposażenia, m.in. ewangeliarz z 1546 roku, niektóre obrazy i rzeźby, znalazły się w Muzeum Diecezjalnym w Przemyślu. Dzwony z 1694 roku, odlane przez Franciszka Ostrowskiego, zostały zarekwirowane przez wojsko w czasie I wojny światowej. W 1741 roku dziedzic Paweł Sanguszko ofiarował cerkwi srebrny kielich. Cerkiewka ta została rozebrana około roku 1905.
Paroch (proboszcz obrządku greckokatolickiego) Jan Durkot, przedstawił mieszkańcom Szlachtowej projekt i – mimo protestów części mieszkańców, związanych z przewidywanymi wysokimi kosztami budowy – rozpoczął budowę murowanej cerkwi w 1895 roku. Projekt przewidywał, że świątynia stanie na planie krzyża greckiego, nad środkową nawą zbudowano okrągłą kopułę. Dwie pozostałe nawy są niższe i symetryczne.
Budowa ciągnęła się latami z powodu jej wysokich kosztów, fundusze zbierano w całej diecezji. W 1907 roku zawaliła się środkowa kopuła na skutek błędu architektonicznego. Wreszcie w 1920 roku budowa została ukończona.
Kopuły pokryte są blachą. Krzyże łacińskie na szczytach trzech kopuł (umieszczonych wzdłuż osi głównej świątyni) w rzucie bocznym tworzą trójkąt równoramienny i wspierają się na skierowanych rogami do góry półksiężycach, co symbolizuje zwycięstwo chrześcijaństwa nad islamem. Zewnętrzne ściany świątyni (zbudowanej z ciosów beskidzkiego piaskowca) są otynkowane i ozdobione konsolami pod okapami oraz fragmentami nieotynkowanego kamienia. Ośmioboczne wieże (zasklepione kopulasto) wznoszą się nad kruchtą i prezbiterium, a wyższa, środkowa kopuła wieńczy skrzyżowanie transeptu i nawy głównej. Boczne nawy zadaszone są namiotowo.
Główne wejście do kościoła jest od strony zachodniej, nad nim znajduje się napis cyrylicą: „chwała na wysokości Bogu”. Drugie wejście – przez zakrystię – jest od południa. Na zewnętrznej ścianie świątyni znajduje się mozaika „Dobrego Pasterza”, projektu księdza Leopolda Bandurskiego.
Przed wejściem znajduje się dzwonnica w stylu bizantyjskim pochodząca z 1922 roku. Ta kamienna budowla ma kształt arkad i jest wbudowana w ogrodzenie placu przykościelnego. Posiada trzy arkady na dzwony, tylko w jednej z nich znajduje się dzwon. Został zakupiony w 1957 roku. W środkowej arkadzie znajduje się kapliczka z figurką Matki Bożej, zbudowana przez Leopolda Bandurskiego. Trzecia arkada jest pusta. W apsydzie, u szczytu znajduje się sygnaturka.
źródło: Wikipedia.pl
Współrzędne: 49.414194, 20.526333
POLECAMY TAKŻE:
tagi: szczawnica pieniny dunajec szlachtowa cerkiew
